Wiersze

Gorczański świt

Dym ognisk pieśni niesie
zbyrczą dzwoneczki owiec
na polanach przysiadają szałasy

Świt na szczycie Lubania
rozjaśnia twarze

Pęczniej odyniec słońca
płona Tatry
rumienią Pieniny

Mgieł biała woalka
otula czorsztyńską wodę

Promienie malują Gorce
paletą barw
od Łopusznej po Krościenko
błogosławią kolejny dzień

 

Kobieta w podróży… Wciąż potrafi się dziwić i zachwycać. Absolwentka pedagogiki na WSP TWP w Warszawie i Podyplomowego Studium Logopedii i Glottodydaktyki w Katowicach. Obecnie pracuje w Przedszkolu Terapeutycznym z dziećmi autystycznymi. Autorka tomików „Na kocich łapach” (2007) oraz „Katarynki” (2016).

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *