Katarzyna Miarczyńska-Kłeczek - polska poetka

Doklejeni do świata
próbujemy zrozumieć bieg mrówki
na ścieżce zostawić ślad

złapać czas
w ulotność skrzydeł
halnego poszumu

doklejeni do świata
kołyszemy wahadło życia
zapach łąk wpleciony w warkocze

kroplą żywicy
ściekamy
przez chwilę

wiersz z zestawu nagrodzonego II miejscem w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim 2023  „Pisać – to znaczy światy tworzyć” Gminna Biblioteka Publiczna Gminy Żary w Bieniowie

przycina łodygi
podlewa
deszczem z konewki
słońce
przepuszcza
przez
słomiany kapelusz
głaszcze liście
marzenia niedorosłe
kopaczką
spulchnia ziemię
w której jutro spocznie

Dzieci kaleczą stopy
o szkła butelek
sikają do piasku
na trzepaku
wieszają dywany zdarzeń

Biegają za kotem
bez ucha
siedzą na drzewach
strzelają z procy
w zarozumiałe wróble

Na betonie
rysują węglem słońce
przyszłość
obsypują popiołem
może
uda się niedorosnąć

oddałam ciało do czyszczenia
spiorą pocałunki
ślady zadrapań
ubędę z zapachu
zapomnę czyjeś ramiona

przyjdę do sklepu
z uśmiechem
z reklamy
wypiję piwo
za ciebie

Wiem
porzucę Ciebie
księżyc czekać
dłużej nie może
zamkniesz oczy
wymknę się cicho
w pocałunkach
cieplejszych niż kurtka

budzi się nocą parną
mokra
od lipcowych zalotów
opalonego kochanka
upał
wypalił mu serce na piach
więc cóż teraz po nim
kiedy ona burzą nadciąga
a on piachem w oku

„Bliżej Przedszkola” nr.3 Grudzień 2001r.

na obrazach
zapomniał namalować
jej ust
bał się
że powie
o tańcu
na rozżarzonych kamieniach
na linach nerwów
bał się
że świat porwie
tancerkę
nim wyschnie pędzel

„Bliżej Przedszkola” nr.3 Grudzień 2001r.

składają słowa
układanki
rozrzucają uśmiech
po kątach
mają oczy
otwarte na:
trawy chwiejne
beztroskie motyle
parabolę tęczy
kochają beziteresowanie

 „Bliżej Przedszkola” nr.3 Grudzień 2001

Śnię Ciebie
pod powiekami milczenia
niewidzialna nić tka wiersz
piasek czasu otula nas szczelnie
splatamy ciała
bluszcze rąk gubią się
i poranek mruży oczy jak kot

„Magazyn Krzeszowicki” 1 marca 2019r.

W Mateczkach przydrożnych
widzę Twoją twarz
uśmiechasz się
gdy podnoszę głowę
błogosławisz dzień

Twoja sukienka
faluje na wietrze

W Mateczkach przydrożnych
0czekiwanie na powrót
polne kwiaty
powiedzą więcej
niż zbłąkanych myśli jaskółki
Kruche źdźbło modlitwy
przynoszę w bukiecie

Odchodzę
lekkie serce
jak żabka skacze

Wiersz prezentowany przez profesora Stanisława Górkę w Poetyckich potyczkach  z Górką 25 marca 2023