Pan Tadeusz na śmietniku

(wiersz inspirowany fotografią Tadeusza Różewicza i „Opowiadaniem dydaktycznym”)

„poeta śmietników jest bliżej prawdy niż poeta chmur
śmietnik jest pełen życia niespodzianek”

Po ulewie wyrzucaliśmy

dziecięcą ręką pisane litery
w szkolnym zeszycie

sukienkę w grochy
pamięta chłopak z sąsiedztwa

pocztówki ślady naszych podróży
pokrył kurz

poplamiony stary kufer

tyle śmieci
mówią sąsiedzi
dorzucając filiżankę bez ucha

bez babci
nie smakuje z niej kawa