Wiersze Autystyczny kokon 2024-04-02 Żyję w kokonie Niebieska skorupka Przepuszcza słońce Mówię Krzyczę Płaczę Mama nie rozumie Otacza mnie Niewidzialna nić Uwolnij mnie Przytul Nawet gdy drapię Błagam o miłość Nie odrzucaj Uratuj Poprzedni Jak jaskółka – Agnieszce K. Nowsze III Nagroda - Ogólnopolski Konkurs Poetycki "O Laur Adama 2024" w Pińczowie Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedziTwój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *Nazwa * Adres e-mail * Witryna internetowa Zapamiętaj moje dane w tej przeglądarce podczas pisania kolejnych komentarzy. Komentarz Δ